‘Mzungu! Mzungu!’ roept een kind enthousiast wanneer we in Lara voorbij rijden. Dit gebeurt ons zo’n twintig keer per dag. Niet alleen kinderen, maar ook verkopers of enthousiaste voetgangers noemen ons zo. Het begon in Kenia en gaat in Uganda en Rwanda onverminderd door. We komen er achter dat ‘Mzungu’ blanke betekend. Wij moeten er aan wennen dat mensen ons zo enthousiast onze huidskleur mededelen. En hoe reageer je hierop? Je roept uiteraard niet terug; ‘Hé zwarte!’. Al snel merken we echter dat het woord eerder als begroeting of zelfs koosnaampje wordt gebruikt en niet als belediging of iets dergelijks. Nadat we met onze gids Gerarldo Chimpansees hebben gespot legt hij ons de oorsprong van het woord uit. Kenia heeft een lange relatie met Arabieren, specifiek uit Oman. De Arabieren bezochten Afrika lang geleden en dwaalde daar rond om het land te bekijken. Al snel ontstond het woord ‘Mzungu’ ofwel ‘dwalende’ voor deze Arabieren. Nu gebruikt iedereen ‘Mzungu’ om een vreemdeling met blanke huid aan te duiden.

We zijn nu in Rwanda en hebben ons bezoek aan Kenia en Uganda achter de rug. In eerste instantie wilden we van Kenia direct naar Tanzania, maar door medereizigers werden we enthousiast over Uganda waardoor dit land ook aan de reis werd toegevoegd. Nelly, de moeder van Kim, verzocht nadrukkelijk om niet naar Rwanda te gaan. De verschrikkelijke geschiedenis van dit land die in de media aan de rest van de wereld werd getoond staat haar nog levendig bij. Wanneer we door Uganda reizen zien we echter dat de route via Rwanda een stuk logischer is en de wegen zijn beter. Nelly heeft zich ondertussen ook ingelezen en stelt haar beeld van Rwanda bij.

Bij elk land of continent hebben we vooraf een bepaald beeld. Zo ook van Oost-Afrika. Het leuke van reizen is dat je deze vooroordelen kunt bijstellen. Allereerst is Oost-Afrika, in het bijzonder Uganda en Rwanda, uitzonderlijk groen. De flora is super divers, overal groeien palm, loof en dennenbomen door elkaar heen. De prachtige rode grond blijkt zeer vruchtbaar. Groente en fruit is hierdoor, en door de lage lonen, zeer goedkoop. Wanneer we net de grens over zijn in Rwanda en naar het dorp lopen voor inkopen weten we voor 1,50 euro 3 avocado’s, 8 wortels, 4 passievruchten, 2 aubergines en 6 bananen te kopen.

De landen zijn groener dan verwacht en het gevoel van veiligheid groter. Lara wordt met veel nieuwsgierigheid bewonderd, maar we worden niet lastig gevallen. Welk vooroordeel van Afrika helaas wordt bevestigd is de armoede. De armoede is vooral in Kenia erg zichtbaar. In de stad zijn veel, vaak gehandicapte, bedelaars. Buiten de stad zie je mensen met vieze en gescheurde kleding, schoenen ontbreken regelmatig. Water moet worden gehaald bij waterpunten of wordt gewonnen uit modderige beekjes. Particuliere auto’s, fietsen of motoren zie je haast niet en langs de kant van de weg zie je mensen grote afstanden ter voet afleggen. Na de begroeting van ‘Mzungu’ roepen kinderen vaak ‘Give me money!’. Het lijkt eerder een spelletje of begroeting dan een serieuze vraag, maar is ongemakkelijk door de zichtbare armoede.

Het beeld dat de blanken extreem rijk zijn wordt nog eens versterkt doordat veel van het toerisme in Oost-Afrika zich richt op de rijken. In de lonely planet lezen we wat je voor een kamer in een lodge betaald en dit gaat vaak boven de 1000 euro!! Gelukkig weten wij steeds goedkope campings te vinden. We nemen ons voor om de komende tijd zo veel mogelijk lokale ondernemingen te sponsoren. Dus geen supermarkten, maar markten en geen wildpark maar een community based boottocht. Dit neemt de ongemakkelijkheid van onze rijkdom niet weg, maar het voelt beter. We zijn nu in Rwanda, en daar lijkt het wat beter te gaan, we zien veel minder gescheurde kleding, maar juist veel vrouwen en mannen in prachtige Afrikaanse kleding. De wegen zijn goed, er is zelfs een stoep voor voetgangers en er is nergens afval zichtbaar!

De gastvrijheid die we in Azië zo vaak zijn tegengekomen zien we in Afrika gelukkig weer. Gistermiddag reden we naar Kigali, de hoofdstad van Rwanda. De route was prachtig, tussen groene heuvels vol terrassen met thee en koffieplantages. Halverwege de reis worden we ingehaald door een Land Rover (defender) die ons vraagt te stoppen. De man, Aimabre, is enorm enthousiast over onze auto. Hij wil zijn andere Land Rover ook gaan verbouwen. Het wordt duidelijk dat we hier met een vermogende Rwandees te maken hebben. Hij nodigt ons uit om in zijn hotel te verblijven. We moeten de auto wel voor de deur zetten want hij wil graag met Lara pronken. We nemen zijn uitnodiging graag aan!

 

Groetjes van 2 Mzungu’s.