Een dag in Mongolië

Een dag in Mongolië

We hebben al een tijdje niets geschreven. Niet omdat we niets meemaken, integendeel. Meer omdat we het vergeten, omdat de laptop leeg is of doordat ons reisritme steeds rustiger wordt. De dagen vullen zich vanzelf. Het is onze ervaring dat wanneer je zo lang op reis bent je tempo vertraagt. We zijn een groot deel van de dag bezig met de dingen die je normaal even tussendoor doet. Opstaan, koken, eten, afwassen alles gaat op t dooie gemakje. De andere helft van de dag wordt gevuld met rijden en kamp op en afbreken. Het tempo bevalt ons eerlijk gezegd wel en wanneer we Lotte, de zus van Jasper, aan de lijn hebben verbazen we ons wat zij in een dag allemaal doet. Terwijl ze heeft gewerkt en ons aan de lijn heeft voedt ze ondertussen ook nog twee kinderen op de achtergrond op (‘Nee nu mag Tosca even met de …..spelen’).

Aangezien het veel te veel tekst zou kosten om jullie helemaal bij te praten over onze belevenissen hier de beschrijving van één dag in Mongolië. Zo krijg je een beeld van wat we zoal meemaken en waarom wij reizen zo fantastisch vinden.

Vanochtend werden wij bruut gewekt. Lara schudde hevig heen en weer. Nu hebben we dit eerder meegemaakt en toen bleek een ijverige koe te proberen onze vuilniszak die op de motorkap lag op te eten. We trekken het gordijn open en zien deze keer geen koe maar een enorme kameel! Bij gebrek aan bomen in Mongolië heeft hij of zij onze auto uitgekozen om zijn of haar kont eens lekker aan te krabben. Omdat wij hier niet echt van gediend zijn proberen we de kameel te verjagen. Niet echt gemakkelijk want bang zijn ze niet. Pas als Jasper zijn hoofd uit het raam steekt en schreeuwt zet de kameel het op een lopen. Vervolgens gaat Kim met chloor en latexhandschoenen in de weer om de viezigheid te verwijderen. De eetlust is niet bepaald opgewekt maar we ontbijten toch maar, met uitzicht op een kudde kamelen.

Vandaag rijden we weer een stuk verder. Het is nog zo’n 275 km tot Altai, een stad aan het begin van de beruchte Gobi woestijn. Het landschap is prachtig, met vele tenten (Ger) in het wijdse landschap. We komen onderweg besneeuwde bergtoppen en enorme kuddes vee tegen. Onder andere kamelen, paarden, geiten en schapen. Her en der verspreid over het landschap liggen ook de skeletten van deze dieren. We lunchen langs de kant van de weg en tennissen in de warme zon. De weg is overigens verrassend goed. We horen later dat deze asfaltweg sinds 3 jaar bestaat.

Zo’n 50 km voor Altai kijkt Jasper nog eens onder de auto i.v.m. een schrapend geluid. Hij schrikt wanneer hij een grote scheur in het verbindingsstuk ziet tussen de motorsteun en het chassis. Provesorisch zet hij hem vast met een spanband en we rijden de laatste km rustig verder. Wanneer we een bord met Mongol Rally garage vinden rijden we hier naar toe.

De diagnose is gemakkelijk gesteld en in tegenstelling tot de meeste garages in Nederland wordt het hier meteen gerepareerd. Een ervaren lasser ontvermd zich over Lara. Een brug heeft hij niet nodig. Hij kruipt onder de auto en begint ijverig te lassen. Bescherming wordt ook niet gebruikt. Alleen een goedkope zonnebril. 2,5 uur later kunnen we weer op weg. Jasper dingt af over de rekening en zakt van 60 tot 32 euro.

De wind is flink toegenomen en het kwik is gedaald. Altai ligt op zo’n 2300 meter. We zijn flink stoffig en de laatste fatsoenlijk douche is weer twee dagen geleden. We zoeken het badhuis op wat in de lonely planet staat beschreven. Hier betalen wij nog geen 2 euro voor een douchekamer met twee douches. De dame die ons helpt smijt twee paar slippers de ruimte in en wenst ons plezier, denken we. Wanneer we naar binnen stappen doet ze de deur achter ons op slot. Dat is blijkbaar gebruik hier. De douche is heerlijk warm. Wanneer we klaar zijn kloppen we driftig op de deur en mogen er weer naar buiten.

We rijden zon 10 km van de stad af en zoeken een plekje in de luwte van de heuvels om te overnachten. De wind blijft stevig en het begint zelfs te sneeuwen. Binnen in Lara is het met de sloffen van Marja, dikke truien en een wodka appelsap behagelijk. De Planar mag nog even aan.. Slaap lekker


24 gedachten over “Een dag in Mongolië

  1. Zo fijn om geregeld te kunnen bellen!!
    &Wij vinden het echt heerlijk om mee te mogen genieten met al jullie belevenissen.
    Tosca zei vandaag tijdens het kijken van het jeugdjournaal heel enthousiast. “Kijk, een paardrijwedstrijd in Mongolië, daar zijn ze nu! Echt zo leuk mama, ook bij wereldoriëntatie op school hebben we het over allerlei landen waar ik al van gehoord heb doordat Jasper en Kim daar doorheen zijn gereden……”
    Geniet maar van de vertraging, voor je t weet….
    Liefs!!!

  2. Miste jullie belevenissen inderdaad al een tijdje. Maar leuk weer wat van jullie te horen! Is echt schrikken geweest voor die 🐫 toen Jasper zijn hoofd uit het raam stak. Haha!
    Groet Ine

  3. Wauw, dat klinkt als het goede leven! Hennig an. Erg leuk om jullie reis van zo dichtbij mee te kunnen maken. Voor een dagje dan:) Geniet lieven! Xx

  4. Wat leuk om te lezen weer Jasper en Kim! Erg leuk, ik ga het Robin en Pien ook laten lezen. Gisteren was hier toevallig iets over Mongolië op tv.. Wat lijkt het me een indrukwekkend land.
    Gaaf hoor.. nu in de sneeuw daar, proost met de wodka appelsap..ik neem een glas wijn 😁.
    Liefs Lon.

  5. Lieve schatten. Ik ben zo blij dat ik die sloffen voor jullie heb mogen breien. Wie had kunnen denken dat jullie zo vaak aan mij zouden denken. Mooi verhaal. Vooral omdat jullie de “Entschleudigung“ entdekt hebben. Lieve groetjes Marja

  6. Lieve Kim en Jasper
    Wat een geweldig tijd hebben jullie en wat leuk dat jullie dit met ons delen !
    Heel veel plezier verder en we blijven jullie volgen , kus Jaap en annet Badhoevedorp

Laat een antwoord achter aan Lotte Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *